Σεμινάριο Θεραπευτικής Άσκησης Αποκατάστασης
Το πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης του κολλεγίου Ackermann αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα αποκατάστασης, στηριγμένο στις αρχές της εμβιομηχανικής, της οστεοπαθητικής και της χειροπρακτικής. Οι αρθρικές / μυοπεριτοναϊκές / νευροδυναμικές / σπλαγχνικές δυσλειτουργίες που μπορεί να εμφανίζει ένας ασθενής, σχεδόν πάντοτε συνδυάζονται με εμβιομηχανικές παρεκκλίσεις και αλλαγές του κινητικού ελέγχου (motor control). Η χειρoθεραπεία (manual therapy, χειροπρακτική, οστεοπαθητική), καθώς και τα φυσικά μέσα μπορεί να αποκαθιστούν τις όποιες δομικές δυσλειτουργίες ή τις παθολογίες των μαλακών μορίων, αυτό όμως δε σημαίνει απαραίτητα πως βελτιώνουν επαρκώς την εμβιομηχανική του σώματος του ασθενούς ή τον κινητικό του έλεγχο. Γίνεται, επομένως, αντιληπτό πως υπάρχουν πιθανότητες υποτροπής και επανεμφάνισης των συμπτωμάτων του ασθενούς. Αυτό ακριβώς το κενό στην αποκατάσταση έρχεται να καλύψει η θεραπευτική άσκηση (B.O.P.C. Rehabilitation model).
Οι τρεις βασικοί πυλώνες που κάνουν το πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης του κολλεγίου Ackermann να ξεχωρίζει σε σχέση με την πλειοψηφία των υπολοίπων συστημάτων άσκησης, είναι:
Ο κλινικός συλλογισμός είναι το σπουδαιότερο εργαλείο στην αποκατάσταση και έγκειται στην ενδελεχή αξιολόγηση του ασθενούς, στην επεξεργασία των πληροφοριών της αξιολόγησης και τελικά στην επιλογή του καταλληλότερου θεραπευτικού προγράμματος στην εκάστοτε περίπτωση. Στο σύστημα του Ackermann δε διδάσκεται απλά μια σειρά ασκήσεων, οι οποίες εφαρμόζονται σε όλους τους ασθενείς με την ίδια ιατρική διάγνωση. Οι θεραπευτές εκπαιδεύονται στο να αναγνωρίζουν κινητικές δυσλειτουργίες και να δομούν ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα τροποποίησης του κινητικού ελέγχου του ασθενούς.
Ακολουθώντας τα τελευταία ερευνητικά δεδομένα, γνωρίζουμε πλέον πως οι μύες στο ανθρώπινο σώμα ανάλογα με τη λειτουργία που επιτελούν, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τους σταθεροποιούς και τους κινητήριους μύες. Είναι, επίσης, γνωστό πως σε καταστάσεις επώδυνων συνδρόμων δεν υπάρχει αρμονική συνεργασία μεταξύ αυτών των δύο ομάδων μυών, με τους σταθεροποιούς να είναι συνήθως απενεργοποιημένοι. Αυτό οδήγησε τα περισσότερα συστήματα άσκησης να δώσουν υπερβολική έμφαση στο κομμάτι της σταθεροποίησης, παραμερίζοντας τη σπουδαιότητα της κίνησης. Πόσο πρακτικό θα ήταν όμως για έναν χορευτή με οσφυαλγία, να τον διδάξει κανείς να έχει άκαμπτη οσφυϊκή μοίρα ώστε να μην πονάει; Στο σύστημα του κολλεγίου Ackermann οι θεραπευτές εκπαιδεύονται να αξιολογούν τόσο τους σταθεροποιούς, όσο και τους κινητήριους μύες σε κάθε περιοχή του σώματος, καθώς και την μεταξύ τους συνεργασία. Το θεραπευτικό πρόγραμμα δομείται με τέτοιο τρόπο, ώστε να επανεκπαιδεύεται η σταθερότητα, αλλά και η κινητικότητα σε περιβάλλον σταθεροποίησης.
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο αντιλαμβανόμαστε τη συσχέτιση μεταξύ σκελετικών, μυοπεριτοναϊκών, νευροδυναμικών και σπλαγχνικών δυσλειτουργιών. Αν και δεν υπάρχει ακόμα επαρκής ερευνητική απόδειξη στο κομμάτι αυτό, εντούτις αυτή η συσχέτιση περιγράφεται από κορυφαίους θεραπευτές του είδους και είναι κλινικά παρατηρήσημη. Στο B.O.P.C. Rehabilitation model παρουσιάζονται εξειδικευμένες θεραπευτικές ασκήσεις, οι οποίες επιτυγχάνουν στοχευμένη σκελετική (automobilization) / μυοπεριτοναϊκή (fascial fitness) / νευροδυναμική (neuromobilization) / σπλαγχνική (visceral mobilization) κινητοποίηση και διατηρούν τα θεραπευτικά αποτελέσματα μετά από μια συνεδρία χειροθεραπείας.
B.O.P.C. Rehabilitation model ένα ολοκληρωμένο σύστημα θεραπευτικής άσκησης που συμπληρώνει τις χειροθεραπευτικές τεχνικές
Τα θεραπευτικά οφέλη που αποκτούνται από την χειροθεραπευτική κινητοποίηση, όχι μόνο διατηρούνται μέσω της άσκησης βραχυπρόθεσμα, αλλά μειώνεται και η πιθανότητα υποτροπής των επώδυνων συνδρόμων στο μέλλον.
Κάνε το επόμενο βήμα στην καριέρα σου